Cruisen op de Keys

Cruisen op de Keys
Lekker vol in onze Jetlag worden we rond 4.00 uur ’s morgens allemaal al wakker. We proberen nog wat te slapen maar uiteindelijk lukt dat echt niet meer waardoor we rond 6.30 uur samen over het strand en het haventje van het resort lopen. We kijken naar de eindeloze oceaan voor ons die, met het opkomen van de zon, veranderd van donkerblauw naar licht zee-groen. Het plaatje is compleet hier, palmbomen, wit strand en een magnefiek uitzicht. Het is niet superwarm (beetje bewolkt) maar evengoed lekker weer voor korte broeken en jurkjes.
Na het ontbijt bij het zwembad gaan we (tot teleurstelling van de kinderen die graag in het zwembad wilden) met de auto richting Key West. We moeten ongeveer 80 mile rijden en kijken onderweg onze ogen uit. We rijden over enorme bruggen, eilandjes die niet veel breder zijn dan de weg, maar ook over eilanden die juist heel groot en bewoond zijn. We zijn zelfs 2 vliegveldjes tegengekomen. We komen het key deer (hertje dat alleen op Marathon, 1 van de Keys, voorkomt), pelikanen en vele andere vogels tegen.
Key West is heel toeristisch en heel erg leuk. We rijden eerst door, totdat we het 0-mile punt van highway 1 (de overseas-highway van Miami naar Key West) bereikt hebben. We zijn dan tevens in het historische centrum van Key West aangekomen. Het barst daar van de leuke winkeltjes, gezellige barretjes en historische bezienswaardigheden. De invloeden van de spaanse revolutie zijn hier goed te zien. Mooie gebouwen stammen uit die tijd en we kijken naar enkele vondsten uit de vele scheepswrakken die hier rond de keys liggen. Doordat de keys omgeven zijn door (koraal)riffen zijn veel schepen met “land in zicht” alsnog vergaan. Tijn werd uitgedaagd voor een piratenduel door een man die een piratenschool heeft. We raken even aan de praat en hij legt uit dat hij vindt dat kinderen te weinig echt spelen en te weinig fantasie meer hebben. “Ze spelen bijna alleen nog maar op hun tablets of consoles. “ Wij vinden het een super-initiatief!
We lopen over Duvalstreet wat bekend staat als “langste straat ter wereld”. Niet omdat hij feitelijk zo lang is, maar nergens anders ter wereld is er een straat die van de ene zee (Golf van Mexico) naar de andere loopt (Atlantische Oceaan). Onderweg komen we onder andere langs het huis van Ernest Hemmingway. We lopen totdat we het meest zuid-westelijke punt van Florida bereiken. Onderweg doen Marcel en de kinderen zich te goed aan een heerlijk ijsje, maar Astrid wil perse de Key-lime Pie proeven. Dat is een cheesecake gemaakt van de Key Lime, een limoen die groeit op de keys en die wat zuurder en sterker smaakt dan gewone limoenen. Ik zou willen dat ik een vrachtwagenlading van deze taart kon meenemen.. zo lekker!!!
Weer onderweg terug naar ons hotel stoppen we bij het Honda Bay State Park. We kijken naar de beroemde Honda Bay Brug (een 7 mile lange brug die, toen hij in 1912 in gebruik werd genomen bekend stond als een zeer hoogstaand en vernieuwend ontwerp. Over deze brug kon de stoomtrein vanaf het vaste land naar Key West rijden. Op Honda Bay schijn je ook heel goed te kunnen snorkelen, maar doordat er best wat wind staat slaan we dat toch maar over.
We rijden door naar “Robbies Marine” op Islamorada waar we kijken naar het voeren van de Tarpons. Deze “visjes” zijn soms wel tot 2 meter lang en springen uit het water om de vissen te pakken. Niemand van ons durfde het aan om zelf de vissen te voeren dus we houden het bij kijken. Een man legt uit aan zijn kind: “it’s like a fun surprise, you know that they are coming (de vissen) but you don’t know when” en iedere keer als de vis dan uit het water springt schrikt iedereen zich rot! De pelikanen proberen ook steeds wat visjes mee te eten, waardoor ze ook heel dichtbij komen.
Terug in het hotel springen we dan toch allemaal in het zwembad, wat lekker is want inmiddels worden we allemaal alweer een beetje slaperig (het is al rond middernacht in Nederland en onze lijven voelen dat). Na het zwemmen zoeken we een pizzeria op waar we op geheel Amerikaanse wijze aan de pizza gaan. Pizza’s van het formaat fietswiel komen op tafel en we eten onze buiken vol. Fien valt aan het einde van de maaltijd al in slaap en we rijden terug naar het hotel.